Over Diana Ozon

Diana Ozon is dichter, auteur, performer, tekenaar en gast- docent. Ze publiceert sinds '77 is bevlogen podiumfenomeen, treedt solo op en soms met muzikale begeleiding.

Agenda

t/m 2024 - Amsterdam

Wereldmuseum, Things That Matter

(lees verder)

5 Juli - Amsterdam

Presentatie Wally Tax Tribute in Paradiso

(lees verder)

29 Juni - Dordrecht

Woordfestival

(lees verder)

22 Juni - Swifterband

Sunsation Festival

(lees verder)

2 Mei - Amsterdam

Literaire lunch in de Koninklijke Industrieele Groote Club

(lees verder)

25 April - Amsterdam

Poëzieavond in buurtkamer Parlarie



19 April - Amsterdam

Onthulling monument Ilse Starkenburg Zoutkeetsplein



11 April - Breda

Dichten om te herdenken op het OLV

(lees verder)

25 Mrt-Eindhoven

Stap op de Rode Loper!

(lees verder)

16 Maart - Amsterdam

LP release Nadagen in Zaal 100

(lees verder)

4 Maart - Utrecht

Stap op de Rode Loper!

(lees verder)

17 Feb - Leiden

Presentatie punkstrip Patty Pin in de Vrijplaats/Resistor

(lees verder)

14 Feb- Amsterdam

Poetry Musica op Het Einde van de Wereld

(lees verder)

22 Jan 2024 - Amsterdam

Stap op de Rode Loper!

(lees verder)

14 dec t/m 14 feb - A-dam

Foto's en gedichten in OBA van Hallstraat

(lees verder)

14 dec - Amsterdam

Expo foto's en gedichten in Openbare Bibliotheek Staatsliedenbuurt

(lees verder)

2022 t/m 2025 A-dam

Amsterdam Museum-vleugel in de Hermitage

(lees verder)

Leuke websites

Lehmann's praatjes

De Muziek van Louis Lehmann (1920-2012)

(lees verder) Ludwig Wisch

Wekelijks op Razo Radio

(lees verder) Mijn moeder
Zilveren sierraden van
Cilia Groenveld Oorlogsmateriaal
mag niet verloren gaan (lees verder) Olie Buma
De punkheld op wielen rolt over het web oliebuma.nl (lees verder) Mathilde muPe

MATHILDE μP Personal web overdose van een digitale pionierster.

(lees verder) Muurgedichten
Leiden brengt bijna 100 gedichten op de openbare weg en op internet. Muurgedichten.nl simonvinkenoogpuntenel

Een website met meer dan herinnering simonvinkenoog.nl

VPRO's boekensite

hier is een leuke website over boeken

Home/Ga naar de voorpagina
Bestel Diana Ozons dichtbundel Zwerfzang. De bundel, 48 pagina's gebonden in harde kaft kost €19,90 en is hier verkrijgbaar.

Redactie | 28 September 2005Het Amsterdam van Diana Ozon

EEN STAD VOL VERBORGEN KUNSTSCHATTEN

krantenfoto Peter Elenbaars. Het Parool. Klik voor vergroting.In de serie Amsterdam en ik geeft wekelijks een Amsterdammer zijn of haar visie op de stad die ons allemaal raakt. Deze week Diana Ozon, geboren Amsterdamse. Zelf heeft ze een opa gehad die niet kon wachten tot het Van Gogh Museum zijn deuren opende. Nu vervult ze de rol van haar opa voor andere kinderen. Vanaf het gras van het Museumplein vertelt ze waarom.



‘Zo, jij bent er vroeg bij,” zegt een werkman. Ik zit op een bankje in de tuin van het Rijksmuseum, precies op dezelfde plaats als op mijn kleuterfoto in het familiealbum.
We woonden op twee hoog in de Nicolaas Maesstraat. Als we buiten wilden zitten, gingen we vaak naar een landje aan het einde van de Beethovenstraat. Vader op de fiets, ik in een stuurzitje, moeder achterop met mijn kleine zusje in de arm. En later ging ik naast hen op mijn kinderfietsje. De dag brachten we door met scherven zoeken die pas thuis werden gedetermineerd: middeleeuws aardewerk, Delfts blauw porselein en heel veel pijpenkopjes. Sommige waren fraai versierd. We speelden met, en op, de restanten van een roemrijk stadsverleden.
’s Winters en tussendoor beperkten de uitstapjes zich tot de museumtuinen. Het waren de publieke parkjes vlak bij huis. In de kindonvriendelijke tuin van het Rijks heb ik menigmaal mijn knie-en opengehaald aan het grind. Je kon er beter niet rennen. Het grind was ook niet zo leuk om mee te spelen. De tuin van het Stedelijk Museum was er beter op ingericht: daar stond zelfs een zandbak. ‘…De beelden waren doolhoven waarin je rond kon rennen…’ vermeld ik in het gedicht Museumtuin in mijn nieuwe bundel.
Nu wacht ik bij het Rijks tot het museum opengaat. Ik wil als eerste binnen zijn om kaartjes te kopen voor een schoolklas waarmee ik hier heb afgesproken. Zo meteen ga ik ze museumles geven. Aanleiding voor de les is mijn wens alle Amsterdamse kinderen al op jonge leeftijd kennis te laten maken met de kunstschatten in deze stad.
Als kind hoorde ik van ouderen dat we in een van de mooiste steden ter wereld leven. Wij woonden in de stad met het beroemdste schilderij op aarde: de Nachtwacht. Zodra ik de zandbak was ontgroeid, nam mijn opa mij mee om het grootse doek van dichtbij te bekijken. Hij en ik brachten vaker bezoekjes aan musea in de stad. Als er ergens een nieuwe tentoonstelling was, ging hij erheen. Jaren heeft hij mij verlekkerd laten uitkijken naar de komst van het Van Gogh Museum. Het was een van de hoogtepunten van zijn latere leven. “Nu is het terrein van de IJsclub pas echt een museumplein.” Voorheen was het plein een sportveld. Opa (1889-1973) herinnerde zich hoe het Concertgebouw in het weiland lag met op de achtergrond wat villa’s rond het Willemspark.
In mijn jeugd was het Vondelpark een echt stadspark vol feestende en kamperende hippies. Wij kinderen verkenden de buurt en vonden andere schitterende plekken als decor voor ons spel. Jugendstil-portalen en Amsterdamse School-portieken werden onze kastelen. In de onderdoorgang van het Rijks schreeuwden wij keihard: “Ajax!” We probeerden indiaantje te spelen op het Amerikaanse grondgebied van het consulaat, maar de portier stuurde ons altijd weg.
Een Amerikaanse familie in korte broek vat op stevige sportschoenen vast post bij de ingang van het Rijksmuseum. De gids van een groepje Japanners dat elkaar verderop in de tuin fotografeert, sluit achter hen aan met een bundel reisvouchers. Ik word de volgende in de rij. Achter mij verschijnen twee jonge Françaises. Nog voor ik kan luisteren waarover ze het hebben, maant de een de ander discreet te zijn omdat sommige Nederlanders hen kunnen verstaan. Jammer: ik ben dol op ready mades, de objets trouvés ofwel bestaande voorwerpen verwerkt tot kunstwerk. In mijn werk bestaan die uit taal. Ik staar naar de buitenmuur.
Begin jaren tachtig heb ik als assistent meegewerkt aan het plaatsen van een afbeelding van het Melkmeisje van Vermeer door graffitikunstenaar Hugo Kaagman. Ik hield de sjablonen op hun plaats tegen een stuk gladde muur en verwoordde tegelijk de gebeurtenis voor een radioverslaggeefster van de NOS.

WE WILDEN BIJ HET CONSULAAT VAN DE VERENIGDE STATEN INDIAANTJE SPELEN

‘Wie weet hoe je je moet gedragen in een museum?” heb ik op school aan mijn museumklas gevraagd tijdens een voorbereidende les. Ik mimede een kunstminnaar: de handen op de rug, in langzame tred hier en daar stilstaand en lange pauzes nemend. “Zo bewegen museumbezoekers zich. Ze raken niks aan, ze rennen niet en ze zijn rustig,” gaf ik als voorbeeld. De kinderen lachten. “We weten alláááng dat je geen schilderijen mag aanraken.”
Op mijn elfde kwam op mijn school, de Van Loonschool in de Hondecoeterstraat, een kunstliefhebster. Die zei volgens mij niet eens iets over dat aanraken. Ze was student kunstacademie of kunsthistorie en beschouwde het blijkbaar als vanzelfsprekend. Na afloop van de serie museumlessen kregen we een jeugdmuseumkaart.
Het Stedelijk Museum was eind jaren zestig een kijkspeeltuin voor volwassenen. Vol objecten, geuren, geluiden en omgevingswerken die via alle zintuigen een verandering teweegbrachten bij de kijker of beter gezegd: de belever.
De ene na de andere ongelooflijk hippe tentoonstelling vond er plaats. Wij kinderen van de Concertgebouwbuurt en het Museumkwartier bespraken met elkaar wat er in het Stedelijk te zien was zoals jongeren praatten over de nieuwste film in de bioscoop.
Om ondanks onze jonge leeftijd zonder begeleiding het museum te kunnen binnenkomen klampten we bij de ingang een volwassene aan om ons naar binnen te loodsen met ons pasje.
Nu ben ik de volwassene. Ik vis een speciaal voor deze dag aangeschafte schooljaarkaart tevoorschijn. De deuren van de museumingang worden ontgrendeld door een portier. Onmiddellijk vormt zich aan alle balies een rij. Ik bestel dertig toegangsbewijzen voor de scholieren en zes voor hun begeleiders.
De schoolkaart hang ik om mijn nek en een museummedewerkster speldt mij een bordje met mijn naam op.
Voorafgaand aan mijn les is mij verzekerd dat kinderen vanzelf rustig zullen zijn: ze worden overdonderd door het imposante museum. Ik vang ze buiten op en voor de zekerheid geef ik ze opnieuw instructies. “Niet rennen,” blijft de moeilijkste. Er is ook zo veel te zien.

IN DE TUIN VAN HET RIJKS HEB IK ALS KIND VAAK MIJN KNIEËN OPENGEHAALD

We komen voor de stillevens met exotisch voedsel en bekijken via de VOC-schepen en handelsposten de eerste tekenen van de multiculturele samenleving. Ze zien hoe machtig Amsterdam was. De admiraliteit die Holland tot zeemacht maakte, verklaart een jongen tot ‘piraten’. Ze zien Nederlandse vlaggen tussen palmbomen, olifanten, kamelen en mannen met tulbanden en kromzwaarden afgebeeld. Enthousiast roepen ze hun Aziatische klasgenootje naar voren: “Kijk daar, je vaders land.” Bij mijn uitleg over het Delfts blauwe porselein vertrouwt een kind mij toe: “Juf, wij eten thuis ook van Chinees porselein. Ik ben zelf Chinees, ziet u.” Ik zie het en dat was ook een van mijn uitgangspunten voor deze les. Met de stillevens voor ogen proeven en ruiken we op school de daarop afgebeelde onderdelen: mediterrane vruchten en tropische specerijen – inmiddels gewoon te koop in de toko en de soek om de hoek. De favoriete levensmiddelen van thuis gaan we zelf natekenen en bezingen in een gedicht.
Juichend nemen we in de museumtuin afscheid van elkaar tot de volgende les op school. Ik ga terug naar het museum en lever mijn bewakingspasje in. Onderweg werp ik een blik op ‘mijn’ kindertijdbankje.
Ik ben gids geworden voor kinderen die geen opa’s hebben die de kunstschatten van de stad kennen. Met mijn les bied ik ze sleutels aan om later zelf de geheimen te kunnen ontsluiten die verborgen liggen achter de monumentale muren van ons aller Amsterdam.

tekst Diana Ozon

gepubliceerd in Het Parool 27 juni 2005

foto Peter Elenbaars

Zie ook de Rijksmuseumles in het Optreedarchief:

21,22,29 Juni, 6 Juli - Am*dam

en andere gastlessen o.a. in:

15, 16 April - Rosa Basisschool Project Weerbericht op basisschool

20 Januari - Breda Lessen in herdenken op lyceum

16 September - Gorinchem Workshop poëzie op gymnasium

23 November - Workshops poëzie op VMBO

Meer informatie over gastlessen van Diana Ozon zie: Op School





These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Facebook
  • Google
  • LinkedIn
  • Twitter


Home/Ga naar de voorpagina

Zoeken

Sociale media

Diana's Facebookpagina
Diana doet Tweet-tweet Diana's LinkedIn-pagina
Diana's oude punkfoto's

links

de Schrijvers Centrale
Uitgeverij Passage
In de Knipscheer
 
Literatuur Museum
Koninklijke Bibliotheek
Openbare Bibliotheek
Digi. Bib. NL
Antiquariaten
 
NL Poëzie Encyclopedie
Rottend Staal
VPRO boeken
Meander
Tzum literair weblog
Passionate Bulkboek
Literatuurplein
Schrijvers Startkabel
 
De Nieuwe Oost
Crossing Border
Poetry International
SLAA
Het Literatuurhuis
Perdu
Zaal 100
Ruigoord
Festina Lente
 
Didi de Paris
Tom Lanoye
Dorpsoudste de Jong
Rick De Leeuw
Simon Vinkenoog
Ton Lebbink
Bart Brey
George Moormann
Bart Chabot
Johnny Van Doorn
Jules Deelder
Pamela Koevoets
Adriaan Bontebal
Linton K. Johnson
Lydia Lunch
Paul Schaaps
John C. Clarke
Hugo Claus
Harry Mulisch
Remco Campert
Atilla The Stockbroker
Anne Clark
Astrid Roemer
L. Th. Lehmann
Jana Beranová
H.H. ter Balkt
Jean Pierre Rawie
Gabriel Szmulewicz
Rik van Boeckel
Edgar Cairo
Gerry van der Linden
Koos Dalstra
Aja Waalwijk
Johan Joos
CB Vaandrager
Jaap Blonk
Bert Schierbeek
Hester Knibbe
Willem van Toorn
Marga Kool
Judith Herzberg
Jan Eijkelboom
Neeltje Maria Min
Scott Rollins
Joke Van Leeuwen
Huub Van Der Lubbe
Rita Dove
Leo Vroman
Hanny Michaelis
Sybren Polet
Julian With
Esther Jansma
Maria van Daalen
Herman De Coninck
M Vasalis
Rogi Wieg
Judith Mok
Elma van Haren
Carla Bogaards
Vital Beaken
Erik Lindner
Henkes&Bindervoet
Frits Criens
Jan Kal
Micha de Vreede
Hans Verhagen
Louise Landes Levi
Eddie Woods
Baafje Wezelman
Leo Van Der Zalm
Birgit Parinussa
Grazyna Przybyl
Hans Plomp
Moustafa Stitou
Menno Wigman
Kristien Hemmerechts
Gerrit Komrij
Bart FM Droog
Tjitse Hofman
Tsead Bruinja
Elly De Waard
Chawwa Wijnberg
Titi Zaadnoordijk
Jack Nouws
Benjamin Zephaniah
Joost Zwagerman
Pieter Boskma
F. Starik
Rene Huigen
Arthur Lava
Olaf Zwetsloot
Serge Van Duijnhoven
Ruben Van Gogh
Erik Jan Harmens
Ilse Starkenburg
Hagar Peeters
Ingmar Heytze
Vrouwkje Tuinman
Harry Zevenbergen
Kamiel Proost
Albertina Soepboer
Andy Fierens
Tjitske Jansen
Nisrine Mbarki
Sven Ariaans
Lucas Laherto Hirsch
ACG Vianen
Anne van Amstel
Quirien van Haelen
Daniël Dee
Catharina Blaauwendraad
Hannie Rouweler
De Woorddansers
Rien Vroegindeweij
Gijs ter Haar
Der Peter
Racker Z
Anneke Claus
Penny Rimbaud
John S Hall
Mia Mia
Adriaan Jaeggi
Hans Kloos
Robin Block
Alexis de Roode
Def P.
 
Wim T Schippers
Wim de Bie
Willem de Ridder
Kuifjes log
 
De Agenda van NL
Cultuurnet
Openbaar vervoer
(Land)kaarten
Weerberichten
 
Space weather
Sterren aktueel
Visible Earth
Global volcanism
Earthquake
BBC tech/sci/nat
Veldbiologie
 
Tonie's startpagina
Alle kranten
NL kranten
 
Indymedia
Vrije Radio
Squatnet
Ravage
Tactical Media Files
Nettime
Webwereld
 
Wil Schmal
Obed Brinkman
Lielian Tan
Popinstituut
Armand
Mecano
Helmettes
Inside Nipples
The Filth
Fatal Flowers
De Kecks
Dubbel Mono
The Ex
De Vopo's
The Nitwitz
Heideroosjes
The Scene
Yawp
Nina Hagen
Jan Rot
Marc Van Bekkum
DJ Peran
Rasta Robert
Renee Stevense
Punk pagina
Punx
Nederpunk
punksquad
Musique d'Afrique
 
Lambiek
Cartoonists index
Fokke & Sukke
Graffiti
Hugo Kaagman
Mathilde muPe
Cilia Groenveld
Det Digit
Xybertag Artburo
Debra Salomon
Erik Hobijn
Bib. Bajazzo
Jan Bianchi
Thomas Schlijper
RijksMuseum
De Waag
IBW
Azart
Chiellerie HPVK
Galerie De Etna
Illuseum
Galerie Posset
Damoclash
  XML: RSS Feed
  Draait op PivotX - 2.3.11