Diana Ozon | 19 Juni 2004De Gevoelige Plaat
We waren achttien jaar. Ivar Vics (Dr. Rat), met zonnebril naast mij, kende ik van jongs af aan. We groeiden op dezelfde stoep op. Rock en roll, provo en flower power trokken door onze buurt. Happenings leken in onze ogen volkstradities. In 1978 demonstreerden we tegen auto’s tijdens ‘Amsterdam Fietst’. Oorspronkelijk moest Ivar in mijn bakfiets gaan liggen. Het zou een nare foto hebben opgeleverd; drie jaar later ging hij dood. Vlak voor vertrek besloot hij: ‘Ik ben veel te speedy en belangrijk voor de rol van figurant’, en ronselde de buurjongen, Eddy Cevat. Op de nepgrafkrans zette Ivar: ‘Rust zacht, dappere fietser.’ In de tas aan het stuur zitten zijn Lucky 7-boekje, mijn eerste drie dichtbundels en de Koekrandt: ons eigen-beheerpunkblad. Naast de losse verkoop vouwden we de uitgaven in sigarettendoosjes, die getrokken konden worden uit de Art-O-Maat voor Athenaeum op het Spul. Daar hielden we ook punkperformances. Een paar maanden eerder, op 30 december1977, had ik voor het eerst op uitnodiging mijn gedichten op het podium ten gehore gebracht als voorprogramma van de groep Panic in het Zaanse Drieluik. De gedichten gingen over vriendschap, het verwerpen van het maatschappelijk systeem en de uitzichtloosheid van de No Future-generatie.
Uit het hoofdstuk Debuut; schrijvers vertellen over hun debuuttijd aan de hand van een foto uit hun privé album.
De gevoelige plaat, Literair Album, Samengesteld door Lisa Kuitert en Mirjam Rotenstreich, Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam, 1995.
Zie ook:
Ivar Vičs, graffiti king Dr. Rat
ivar vics