Diana Ozon | 20 November 2004Persinformatie over Punk Lang Leve De Lol.

'Punk lang leve de lol' van Alfred Broer.

Eind jaren zeventig ontstond er in Amsterdam een levendige punk beweging. Jongeren met totaal verschillende achtergronden kwamen in o.a. Paradiso bijeen. Het was je afzetten tegen alles wat gevestigd was, zowel in de muziek als in kleding en gedrag. Dit gebeurde met veel lawaai en een hang naar zelfdestructie. Muziek was de bindende factor; simpel, rechttoe rechtaan en daardoor begrijpelijk. Een geheel nieuw geluid in vergelijking met de softe disco en hippiemuziek die destijds gebruikelijk was. In deze omgeving maakte de Amsterdamse fotograaf Max Natkiel opnamen van de jonge bezoekers voor zijn fotoboek ‘Paradiso Stills'.

Ik was een dertienjarig pukkelig jongetje toen ik in 1980 voor dit boek gefotografeerd werd. Weggelopen van huis om te ontkomen aan het gereformeerde en ouderlijke juk, had ik vanuit Castricum deze Amsterdamse punkscene opgezocht. In: ‘Punk lang leve de lol’ ga ik op zoek naar mijn toenmalige vrienden die ook voor het boek werden gefotografeerd. De meesten van hen heb ik na deze intensieve periode niet meer gezien. Was het alleen de onvrede met je omgeving wat ons bijeenbracht of waren het idealen die we deelden en wilden verwezenlijken? Wat hebben deze korte hevige vriendschappen ons opgeleverd? De slogan ‘No Future’ was toen voor sommigen de aanleiding om het allemaal zelf te gaan doen; een eigen woning kraken, je eigen krantje uitgeven, een punkcafé of platenwinkeltje beginnen. Maar voor deze groep punks betekende ‘No Future’ iets heel anders… Wat had punk ons punks eigenlijk te bieden?

Hieronder volgen enkele reacties uit de pers:

Pam v/d Veen – VPRO gids: “Een onderhoudend tijdsdocument over het kraken, bier en de drugs én over het ontbreken van enig politiek engagement.”

Ton de Zeeuw – De Telegraaf: “Punk was een nutteloze beweging en deze film een puberpunk heroïek.”

Peter van Brummelen – Parool: “Bleke ratjes waren het die leefden op een dieet van patat, bier en speed.”

Pleuri Wolters – De Volkskrant: “Oude punkers romantiseren hun verleden niet.”

IDFA festivalkrant 1-12-1998: “Punk lang leve de lol publiekslieveling met een 8.8”

Hans Beerekamp – NRC Handelsblad: “Een zeer overschat maar bescheiden punkalbum.”

Jos Dekker – MAN: “Vakmanschap is meesterschap.”

Zie ook alhier: Docu Punk Lang Leve De Lol