Redactie | 05 November 2005Circulaire Sociëteit De Kring

Bronwater is de nieuwe dichtbundel van Diana Ozon. Ozon organiseert de succesvolle Dichters Dinsdag op De Kring, schrijft gedichten in opdracht en geeft veel voordrachten op de meest uiteenlopende plaatsen. Na 12 jaar geeft ze weer een bundel uit.
“Echte recensies zijn er nog niet, maar het is wel gesignaleerd. Tot nu toe heb ik alleen nog positieve reacties gehad en het wordt al bijbesteld in verschillende winkels. Nu is het afwachten of men er over gaat schrijven.”
Volgens Ozon leeft de poëzie nog volop in Nederland; “Als je ziet hoeveel dichtersavonden er in cafés en clubs georganiseerd worden. Vooral op de wat rustiger avonden doordeweeks, goed voor de omzet want dichters drinken lekker veel. Maar niet alleen worden de optredens goed bezocht, de boeken worden ook gekocht en gelezen. Dat valt me heel erg mee. En echt niet alleen als programmaboekje, daar is dit boek ook te dik voor. Ik word vaak een performing poet genoemd, of podiumdichter, maar dat ben ik niet. Een gedicht onstaat in eenzaamheid, daar moet je in alle rust alleen voor zijn. De optredens zijn slechts een manier van uitvoeren.’
Diana debuteerde eind jaren zeventig in de punkscene in Amsterdam. ‘Mijn werk had niet zozeer met punk te maken, het was meer een platvorm voor jonge kunstenaars. Nu ook nog onstaat de meeste kunst vanuit de underground en het alternatieve circuit. Destijds was dat punk, nu heb je andere broedplaatsen.’
De thema’s van haar werk zijn sinds ze ooit begon met dichten eigenlijk onveranderd gebleven. Ook in Bronwater staan de natuur, de wereld, de mens en de samenleving centraal. ‘Zee, vriendschap, dood, natuur, het gaat nog steeds over hele grote dingen in het klein. Bij de presentatie van mijn boek deden twee vrienden een sketch naar aanleiding van mijn gedichten. Ze deden zich voor als moleculen, eigenlijk de essentie van alles. ‘‘Eindelijk gaat het weer eens over ons’’, riepen ze. Heel geestig, maar ook waar. Water, wijn, liefde, allemaal moleculen. Die basale onderwerpen zijn nog steeds het belangrijkst. Het moet namelijk wel begrijpelijk blijven. Poëzie moet je verrijken, jezelf en anderen. Het moet transparant zijn. Zo wordt het toegankelijk en gaat het langer mee. Er zitten zeker diepere lagen in, maar op het eerste gezicht is het ook al te begrijpen.’
Voor een geboren en getogen Amsterdammer schrijft Ozon opvallend veel over de natuur, althans over tuinen. ‘Ik ben nog lang niet uitgedicht over de tuin. Ik heb al jaren een volkstuin vlak bij het Westergasterrein, waar ik de hele zomer met mijn handen in de aarde zit. Voor bosjes en parken werd ik als kind gewaarschuwd, daar werden lijken gevonden en waren potloodventers. Daar schuilt het gevaar. Maar de kleine natuur heb ik altijd fascinerend gevonden. En in Amsterdam is het zo bijzonder dat je een volkstuin kan hebben, met op de achtergrond de stadsgeluiden als de klokken van de Westertoren of de muziek van een illegaal housefeest. Zoals Willem Kloos al zei: “De natuur is zeer mooi, maar u moet er wel iets bij te drinken hebben.” ’

Jara Enkelaar

Circulaire Sociëteit De Kring, mei 2005

www.kring.nl

Noot achteraf: Samen met Dorella van Stavel van De Kring en copresentator  MC Alfredex. Vanaf seizoen 2005-2006 met Ananda van der Pluijm van De Kring en wisselende gastpresentatoren waaronder Paul Schaaps, Tsead Bruinja en Seven Ariaans.

Zie voor de Dichters Dinsdagen: